زندگی دارای سبکی است که براساس باورها و ارزش های پذیرفته شده شکل می گیرد
عمده این سبک ها به چهار دسته قابل تقسیم می باشد:
دسته نخست سبک تقلیدی از اطرافیان می باشد که شاید از نظر فراوانی بیشترین نفرات را به خود اختصاص می دهد و مدگرایی رایج ترین سبک در پوشش و معماری بوده و در بقیه روش زندگی هم تقلید حرف اول را می زند.
دسته دوم گروهی هستند که خود سبک ساز و الگو برای دیگران می باشند این عده که نخبگان جامعه را تشکیل می دهند متاثر از تبلیغات رسانه های خودی و بیگانه از سبک هایی استفاده می کنند که در شکل گیری آن نقش دارند.
دسته سوم دین مداران هستند که اساسا معیار خود را در سبک زندگی مبانی دینی قرار داده اند و کاری به نظر اطرافیان ندارند.
دسته چهارم آنهایی هستند که سبک خاصی را برای خود انتخاب نمی کنند و هرروز به شکلی حرکت می کنند و کاملا لاابالی و تابع دل و هوس خودشان هستند.
باید توجه داشت که هریک از این چهار دسته به سبک و روش خود زندگی می کنند و تغییر در منش و روش آنان نیاز به طراحی مناسب با خودشان را دارد.
متاسفانه عدم طراحی مناسب از سوی اصحاب دیانت باعث شده تا سبک زندگی توسط غیرمتدینین طراحی و اجرایی شده عملا مهندسی فرهنگ در خارج از مرزهای اعتقادی و اخلاقی عملیاتی گردد.
غربی ها اکنون با انواع رسانه ها به تبلیغ سبک زندگی خود اشتغال دارند و هم اینک بخش قابل توجهی از جامعه اسلامی با سبک زندگی غربی روزگار را می گذرانند.
غفلت دانشمندان دینی از مهندسی فرهنگ سبب پیشرفت بیگانگان در مرزهای اعتقادی و اخلاقی گردیده و بیم آن می رود که سرنوشت اندلس برای بسیاری از کشورهای اسلامی در حال تحقق باشد.
